Wojenne tajemnice - WARSZAWA i OKOLICE

HQ

Mam taką ciekawostkę, zapodaję tutaj z ciekawości ale wybaczcie, nie mam pojęcia ile w tym prawdy.
Rozmawiałem dziś z kolegą z pracy na temat budynku WZG przy ul. Grzybowskiej. Nie znam tego budynku, ani jego historii. Może najlepiej będzie jak po prostu napiszę co mówił kolega (zaznaczał, że nie jest pewien tego co przekazuje, powtarzał tylko co usłyszał).
Za tego co zrozumiałem budynek jest aktualnie częściowo lub całkowicie rozebrany. Kolega widział się z kimś kto prowadził tą rozbiórkę. Tamten ktoś z kolei twierdzi, że prowadząc te prace zauważył jakieś postronne osoby kręcące się w pobliżu, które jak twierdził szukały czegoś bądź też czuwały nad właściwym potraktowaniem rozbieranych fragmentów w przypadku stwierdzenia jakiejś wyjątkowej ich wartości. Podobno na niektórych cegłach z rozbiórki odciśnięte były gapy albo swastyki. Podobno również budynek zbudowany został przez Niemców podczas okupacji. Podobno (to już sensacyjne jak dla mnie) architektem który zaprojektował budynek był Speer!
Nie mam zielonego pojęcia co o tym sądzić. Co Wy na to?

oelka

nuro

Szybki rzut oka na ortofoto45 pokazuje, ze praktycznie cala zabudowa WZG jest powojenna. Starsze sa budynki Grzybowska 73/71 ale one chyba nie maja nic wspolnego z WZG i Wronia 33. Chyba żadnego z nich nie rozbieraja ?

nasciturus69

Swoją drogą, to ciekawe, skąd sie biorą takie historie?
Jeśli znaleziono tam cegły z gapą, to może po prostu się zawieruszyły gdzieś w ścianie, fundamencie, czy innym elemencie budynku. Tak jak osławione drugowojenne granaty w ścianach pewnej Bardzo Ważnej Kancelarii.

Opowieści typu "Speer zaprojektował to czy tamto, w ruinach, wykopach, fundamentach itp. znaleziono to lub owo albo w pobliżu kręcą się tajemnicze postacie", przypominają mi historie, jakich słyszałem na pęczki, podczas oglądania, bądź też słuchania o różnych samochodach zabytkowych. Jedną z legend jest opowieść o "Niemcu, co tu był i za mój samochód dawał nowego Mercedesa i 20 000 marek (dziś waluta zmieniła się w euro)." Takie historie opowiadają starsi i młodsi, wskazując na kupę zardzewiałego żelastwa gnijącego od 40 lat na podwórku albo za stodołą.

Berjer

Wg mojej pamięci - przed wojną i w czasie okupacji ul. Grzybowska miała wygląd ulicy peryferyjnej. Wybrukowana "kocimi łbami", na terenie wielu posesji były stajnie dla koni a na podwórzach "garażowały" platformy konne. Było tak m.in. dlatego, że w rejonie ulic Kolejowej, Zwrotniczej, Prądzyńskiego a od strony Ochoty ul. Niemcewicza - były duże, hurtowe składy węgla z własnymi bocznicami kolejowymi. Tam znajdowali zatrudnienie właściciele tych firm przewozowych. Węgiel był rozwożony do składów detalicznych a koks głównie do lokalnych kotłowni CO. System ogrzewania miasta był zupełnie inny niż obecnie i wynikało stąd wielkie zapotrzebowanie na taki transport. A był to transport przede wszystkim konny. Ciężarówki były w mniejszości.

Posesję Grzybowska 77 /79 ?/ pamiętam jako takie właśnie podwórze firmy transportowej. Moi Rodzice mieli tam znajomych właścicieli takiej firmy. Na miejscu był ich dom mieszkalny i często bywaliśmy u nich. Również w okresie okupacji.

"Tajemnicze postacie" poszukujące czegoś na gruzowisku - to mogli być złomiarze, poszukujący n.p. ołowiu. W WZG była duża zecernia, bo nie były jeszcze znane obecne techniki druku. Czcionki były ołowiane. Sam jeszcze 15 lat temu spotkałem się zakupionymi w jakiejś drukarni /była modernizowana/ specjalnymi szafami, które nie zostały przez sprzedających opróżnione z czcionek. Poszukiwałem wtedy chętnych, którzy mogliby jeszcze użytkować je a nie oddawać na złom.