Wojenne tajemnice - WARSZAWA i OKOLICE

michel

Dopiero w roku 1937 otwarto wiadukt nad linią kolejową obwodową w ciągu ulic Bonifraterskiej i Mickiewicza, łączący Żoliborz ze Śródmieściem.

Stał on niedługo, gdyż jak podają źródła został wysadzony przez Niemców po upadku powstania warszawskiego. Podawane jest nawet, że stało się to między 28 XII 1944 a 17 I 1945 r. Jak się okazuje nie jest to prawda.
Czytając wspomnienia Mariana Spychalskiego trafiłem na taki fragment (s. 196):
Siedemnastego stycznia szliśmy dalej wśród zniszczeń w stronę jedynego wówczas wiaduktu, obok Dworca Gdańskiego, a właściwie jego śladów na Żoliborzu. Wiadukt wyleciał za parę dni w powietrze. Założono miny z opóźnionym działaniem. [Marian Spychalski, Warszawa architekta. Wspomnienia pierwszego powojennego prezydenta stolicy. Bellona, Warszawa 2015.]
Czy ktoś zna szerszy opis zniszczenia obiektu? Podejrzewam, że Spychalski trochę ubarwił rzeczywistość świadomie lub nie), a zaminowany przez Niemców wiadukt wyleciał w powietrze „sam”, wskutek nieostrożnych działań saperskich lub wstrząsów w pobliżu.
Czy znane są z terenu Warszawy inne przykłady zastosowania przez Niemców zapalników czasowych przy zaminowywaniu budynków?