Wojenne tajemnice - WARSZAWA i OKOLICE

Apodemus · Wysłany: Wto 13:09, 29 Mar 2011 Temat postu: Spacerkiem po Kościanie

Między Poznaniem a Lesznem, nad Obrą, przy drodze krajowej nr 5, leży Kościan. Miasto niewielkie - liczy ok. 24 tys. mieszkańców. Kiedy mieszkałem w Turwi, bywałem tu regularnie - było to miejsce, gdzie można było zrobić jako-takie, codzienne zakupy, a z Turwi jest tu tylko 16 km. Chociaż... do specyfiki tutejszego handlu wciąż nie mogę się przyzwyczaić, ale to już inna bajka. Jest to też jedyne miasto, do jakiego dociera (symbolicznie wprawdzie, ale zawsze) komunikacja autobusowa (PKS) z Turwi. Wtedy nie zwracałem uwagi na to, czy jest w Kościanie coś ciekawego, a kiedy wreszcie zajrzałem tu z aparatem, to raz po raz coś zaczęło mi wpadać w obiektyw.

Zacznijmy dzisiejszy wirtualny spacer od środka - poniżej zdjęcia Rynku:

Na środku Rynku stoi Ratusz:

Do rynku prowadzi niezbyt długi deptak. Przed zbudowaniem obwodnicy przebiegał tędy tranzyt drogowy Poznań - Wrocław. Bruk na deptaku to ponoć oryginalna, historyczna nawierzchnia tej drogi, wydłubana podczas remontu spod warstwy asfaltu.

Kościan ma w tym regionie takie konotacje, jak u nas Tworki, a to ze względu na istniejący tu Wojewódzki Szpital Neuropsychiatryczny. W roku 1993 minęło sto lat od chwili, kiedy istniejący tu wcześniej Prowincjonalny Dom Poprawczy zmieniono na Prowincjonalny Zakład dla Obłąkanych i Idiotów. Jeszcze wcześniej w tym miejscu istniał klasztor, jednak zabudowania klasztorne zostały w większości zburzone przez Prusaków po likwidacji klasztoru. Jedną z nielicznych pozostałości poklasztornych jest kaplica, będąca fragmentem prezbiterium kościelnego. Podczas II Wojny Światowej Niemcy urządzili tu szpital polowy, a pacjentów zagazowali.
Szpital składa się z zespołu parudziesięciu budynków, w większości z czerwonej cegły, rozrzuconych na terenie dużego, malowniczego parku.

Dworzec kolejowy. Jeszcze parędziesiąt lat temu był to czterokierunkowy węzeł, dziś jest to jedna z wielu przelotowych stacyjek między Poznaniem a Lesznem.

Opodal, obok nastawni, mieściła się niewielka parowozownia:

Wieża wodna, dziś już niepotrzebna...

...a na wieży spod polskiej nazwy (Kościan) przebija się niemiecka (Kosten):

Dworzec PKS, w postaci niepozornego baraczku przy wyasfaltowanym placu, sąsiaduje z dworcem kolejowym. Przyjeżdżając do Turwi w ramach realizacji mojej pracy magisterskiej, tutaj się właśnie przesiadałem. Tylko baraczek był wtedy trochę inny.

Jeszcze nie tak dawno, działała tu całkiem spora cukrownia. Dziś jej zabudowania są częściowo wyburzone, a te, które pozostały, stoją w większości puste.

Kolejnego jubileuszu nie będzie...

Od strony dworca widać jeszcze zatarty napis ZUCKERFABRIK KOSTEN A.G.

Zachowane tablice i napisy ostrzegawcze na murach:

Baczność parowóz - i słusznie Wink

Tutaj mieścił się tzw. "Monopol" - zakłady tytoniowe. Teraz jest tu oddział zamiejscowy poznańskiego UAM-u, oddział Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa i parę innych instytucji:

Garść zdjęć z innych fragmentów kościańskiego "industrialu":

Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Kościanie. Tutejsze wyroby trafiają się również w Warszawie Smile

Było przemysłowo, teraz będzie oświatowo Smile

Poniżej Liceum Ogólnokształcące im. Oskara Kolberga. Ma opinię jednego z lepszych w okolicy.

Nad głównym wejściem nieco zatarty napis: PAŃSTWOWE GIMNAZJUM IM. ŚW. STANISŁAWA KOSTKI

To też liceum, ale przez potencjalnych kandydatów traktowane jest jako "szkoła ostatniego wyboru":

Jeden z tutejszych "zespołów szkół", czyli mix podstawówki i gimnazjum. Wyróżnia się tym, że pracuje tu żona mojego kolegi z pracy Smile

Zespół szkół specjalnych. Z moich skromnych doświadczeń oświatowych mogę powiedzieć tyle, że praca w takiej placówce wymaga niemalże heroizmu. Nisko chylę czoła przed ludźmi, którzy się tego podejmują.

Szkoła muzyczna:

Szeroko pojęta "użyteczność publiczna". Urząd Gminy:

Urząd Miasta:

Urząd Skarbowy:

Policja. Ten budynek naprawdę ma taki kolor:

Prokuratura rejonowa:

Poczta:

PKO:

Stare i nowsze budynki szpitala:

Ten pawilon nazywany był w czasach szczęśliwie minionych "dużym SAM-em". Widać, jak zmieniło się pojęcie dużego i małego sklepu Smile

Obra w kilku ujęciach:

Wielka klapa przykrywana wielką płytą. Jest tu tego trochę. Takie zdjęcia możnaby zrobić w niemal wszystkich miastach w Polsce.

Społem (i za późno wstołem). Toto w ogóle jeszcze istnieje?

Miejska wieża ciśnień. Zbudowana w 1908 roku, obecnie nieczynna. Ma wysokość 33 metrów, zbiornik mieścił 250 ton wody. W najbliższym czasie ma być przebudowana; wewnątrz budynku planuje się urządzenie ścian wspinaczkowych, obserwatorium astronomicznego, sali konferencyjnej oraz punktu widokowego.

Kwietniczek. Co to było za urządzenie?

Detal przeciwpożarowy:

Pomnik na jednym z miejskich skwerków:

Elementem pomnika jest takie coś. To prawdziwy KM czy atrapa?

To miejsce to w miejscowej nomenklaturze "Łazienki". Cóż, królewski park to to nie jest Wink

Tutaj były baseny i ośrodek sportowo-rekreacyjny.

Murale. Ośrodek "Praktyczna pani" i "Społem". Trudno dociec, co było pierwsze:

Tutaj pozostały tylko resztki. Co reklamował, nie udało mi się odczytać, w każdym razie było to na ul. Świerczewskiego.

Ten wygląda na odnowiony, ale jest zdecydowanie w starym stylu:

Wiatrak, stojący w pobliżu krajowej "piątki":

Taki mały relikt:

Willa "Emerytka". Ciekaw jestem, skąd taka nazwa:

Garść luźnych widoków z miasta:

maciejszkocki · Wysłany: Wto 13:36, 29 Mar 2011 Temat postu:

Dziękuję, podobało się. Smile

I poproszę o jeszcze.

gleszek41 · Wysłany: Wto 14:58, 29 Mar 2011 Temat postu:

Jak zwykle bardzo ciekawe.
Czekam na następną fotoopowieść.

Mateo · Wysłany: Wto 21:56, 29 Mar 2011 Temat postu:

Bardzo ciekawy temat- szczególną uwagę zwróciła Twoja spostrzegawczość. Jak poprzednicy- proszę o więcej takich topiców.

michel · Wysłany: Wto 23:49, 29 Mar 2011 Temat postu: Kościan

Apodemusie, serdeczne dzięki za Kościan! Chciałem Cię nawet prosić o reportaż z niego, ale zanim odważyłem się na to, Ty już spełniasz moje życzenie. Jak zwykle u Ciebie piękna relacja.
Czuję sentyment do Kościana, bo moja rodzina tam przez kilkanaście lat w międzywojniu mieszkała. Specjalne podziękowania za zdjęcia gimnazjum (ukończył je mój tata), i cukrowni (moi mieszkali przy niej, z racji funkcji dziadka). Wstyd się przyznać, ale nigdy w Kościanie nie byłem, może zachęcony twoimi zdjęciami wreszcie się wybiorę. A masz może zdjęcie cmentarza?

Apodemus · Wysłany: Śro 7:07, 30 Mar 2011 Temat postu: Re: Kościan

Cieszę się, że się podobało, dziękuję wszystkim za słowa uznania. Mimo, że przez dobre kilka lat bywałem w Kościanie dość często, nie spodziewałem się, że znajdę tam wiele rzeczy, które będą dla mnie nowością. Zresztą tak naprawdę wciąż niewiele wiem o tym mieście.
Michel - zdjęć cmentarza nie mam, ale jeśli będę w pobliżu przejeżdżać, postaram się zajrzeć i zrobić. Na jednym z zamieszczonych zdjęć jest jedynie przycmentarna kaplica. Czy zdradziłbyś więcej szczegółów dotyczących związków Twojej rodziny z Kościanem? Zachęcam do odwiedzenia tych okolic, zarówno ze względu na historie rodzinne, ale też dlatego, że w pobliżu jest wiele miejsc wartych obejrzenia.

WERTTREW · Wysłany: Śro 9:15, 30 Mar 2011 Temat postu:

Co tu pisać?
Teraz Kościan znamy już jak własną kieszeń! Smile

Apodemus