Wojenne tajemnice - WARSZAWA i OKOLICE

burza

Twierdza jest jedną z szesnastu planowanych w Czechach, nie wszystkie zostały ukończone. Składa się na nią sześć obiektów.

R-H-S 76 „Lom” – schron przeciwpiechotny, jeden z trzech w twierdzy, który nie ucierpiał podczas okupacji, zachował oryginalne kopuły oraz strzelnice. Schrony piechoty miały za zadanie osłonę schronów artyleryjskich przed natarciem nieprzyjaciela. W ich kopułach/dzwonach, mieściły się ciężkie karabiny maszynowe.

Kopuły pod ciężkie karabiny maszynowe:

Zejście po zboczu do czoła schronu:

Schron widziany od czoła:

Ciekawe wejście do schronu, rzadko spotykane, prowadzące przez rów diamentowy. Tędy wychodzi się z podziemnej trasy turystycznej:

R-H-S 77 “Pozorovatelna” – schron przeciwpiechotny z jedną kopułą pancerną przeznaczoną na dwa ciężkie karabiny maszynowe mające za zadanie osłaniać kolejny obiekt z wieżą wysuwną – R-H-S 78. Druga miała w sobie lekki karabin. Niestety do dzisiejszego dnia przetrwała tylko jedna. Wylot szybu wentylacyjnego jest obecnie w renowacji, co widać na zdjęciu.

Wejście:

Korytarz zakończony...:

pancernymi drzwiami, oczywiście zamkniętymi:

Nie pozostaje nic innego jak odwrót:

Kopuła i wylot szybu wentylacyjnego:

R-H-S 78 “Paseka” tzw. Dělová otočná věž, posiada trzy kopuły: pod ciężki i lekki karabin maszynowy oraz wylot szybu wentylacyjnego; miała tu być też wieża wysuwna, obracająca się o 360 stopni. Miała posiadać dwie sprzężone haubice 100mm. Obiekt nie posiada wejścia, możliwy był dostęp jedynie szybem od strony podziemi:

R-H-S 79 „Na mýtině – artyleryjski schron na trzy szybkostrzelne haubice 100mm, które mogły prowadzić ogień z szybkostrzelnością 10-20 strzałów na minutę, ich zasięg wynosił prawie 12km. Obecnie zamiast lewej kopuły sterczą ze stropu dwie wielkie rury filtrowentylacyjne. Obiekt miał dwie kondygnacje: górną przeznaczoną na haubice i magazyny amunicji, dolną – na kolejne magazyny amunicji i hermetyczne pomieszczenia na spadające łuski po wystrzelonych pociskach, które docierały tam specjalnymi przewodami.

Wyjście ewakuacyjne, zwykle znajdujące się za schronem, tutaj wykopane z ziemi i położone w poziomie na wspornikach:

Prawa kopuła:

A zamiast lewej wspomniane rury:

R-H-S 79a „U silnice” – blok wejściowy do podziemi i galerii łączącej wszystkie sześć obiektów podziemnym korytarzem, z którego prowadziły na górę windy amunicyjne i klatki schodowe. Mieści się tutaj wejście do muzeum i trasy podziemnej, jest też drobna ekspozycja na zewnątrz:

Rury filtrowentylacyjne na stropie:

R-H-S 80 “Potůček” – ostatni z trzech przeciwpiechotnych schronów twierdzy. Obiektu dawniej broniły dwie kopuły pod ciężkie karabiny maszynowe. Obecnie nie zachowała się żadna kopuła, w lewym szybie po kopule zamontowano rury filtrowentylacyjne. Schron jest w złym stanie. W czasie okupacji był celem niemieckich prób artyleryjskich.